ผมเชื่อว่าหลาย ๆ คนคงจะเคยได้ยินของคำว่า เบญจกัลยาณี มาบ้างไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะคนรุ่นก่อน ๆ น่าจะรู้จักคำ ๆ นี้ดี
เบญจกัลยาณี แท้จริงแล้วคือความงามของผู้หญิง 5 อย่างในสมัยพุทธกาล ได้แก่ ผมงาม เนื้องาม กระดูกงาม ผิวงาม วัยงาม
ผมงาม คือ ทรงผมยาวรัดเกล้าไว้ที่ท้ายทอย เวลาที่ปล่อยผมให้สยาย ปลายผมจะกระทบชายผ้านุ่ง ปลายผมเป็นวงยกช้อนงอนขึ้นเล็กน้อย
เนื้องาม คือ เหงือกเป็นสีแดงเหมือนลูกพลับสด เรียบสนิทอยู่กับฟัน
กระดูกงาม คือ ฟันขาวเป็นเงา เรียบสนิทไม่ห่างกัน
ผิวงาม คือ ถ้าขาวจะขาวนวลเหมือนสีดอกกรรณิการ์ ถ้าดำคือดำสนิทเป็นเงาเหมือนกลีบบัว
วัยงาม คือ ถึงจะอายุมากแล้วก็ยังกระชุ่มกระชวยอยู่ ดูยังคงเค้าความสวยไว้อยู่
สมัยนี้ไม่รู้ว่าจะยังคงมีเบญกัลยาณีอยู่หรือเปล่า แต่อะไรจะงามไปก็ไม่เท่ากับใจงามครับ คนใจงามไปอยู่ที่ไหนคนก็รักครับ ถ้าคุณมีความรักกับคนที่ใจงาม สัจธรรมบ่งบอกเราไว้ว่า เราจะมีโอกาสอยู่กับคนที่ใจงามได้ยาวนานกว่าคนที่มีรูปงามอย่างเดียวครับ แต่ถ้าคุณได้พบเจอ และรักกับคนที่มีใจงาม และรูปงามในคน ๆ เดียวกัน นั่นถือว่าเป็นโชคดีของคุณแล้วครับ
0 comments:
Post a Comment